EFENDİM

Şikayetim vardır cümle cihandan,
Gönül yandı çıra oldu efendim,
Dertlerim bir yandan, hüzün bir yan dan,
Arkamızda sıra oldu efendim
 
Gözlerinde umutsuzluk yarası,
Gelmedi mi hakikatin sırası?
Zannetme ak olur kader karası,
Cümle beyaz kara oldu efendim
 
Dolambaçlı yollar acılara düz,
Nev bahar dallarda yaşattılar güz,
Mutluluk nedir bilmeyen gönlümüz,
Kabuk tutmaz yara oldu efendim
 
Her mecrada payın varmış şamarda,
Talihsizlik dolaşıyor damarda,
Hayat denen oynanan bu kumarda,
Yazı dedik tura oldu efendim
 
Birer eziyete dönünce hazlar,
Gerçeğe sökmedi, nazlar niyazlar,
Feryat figan çıkar oldu avazlar,
Her laf şimdi nara oldu efendim
 
Bu kaderi biz kendimiz seçmedik,
Değiştirmek için bedel biçmedik,
Zamanında harekete geçmedik,
Bunlar dura dura oldu efendim
 
Haram helal birbiriyle beraber,
Artık manasızdır alındaki ter,
İnsanlığı belirleyen kriter,
Erdem değil para oldu efendim
 
Orhan insan musallaya varırken,
Yaşlı gözler son nefeste kururken,
Kolay olan iyilikler dururken,
Rağbetimiz zora oldu efendim