EYYÜP DİYE BİRİSİ

EYYÜP DİYE BİRİSİ

Bir murat al­ma­dan yalan dün­ya­dan
Geldi geçti Eyyup diye bi­ri­si
Kendi gidip ele kalan dün­ya­dan
Geldi geçti Eyyup diye bi­ri­si

Çok sev­mek ol­sa­da büyük gü­na­hı
Ne si­te­mi oldu nede bir ahı
Beden ya­şı­yor­ken öldü er­va­hı
Soldu geçti Eyyup diye bi­ri­si

Dü­şün­dü ma­zi­yi gözü çi­le­di
Sabır mi­hen­gin­de dişi bi­le­di
El açtı mev­la­dan ölüm di­le­di
Doldu geçti Eyyup diye bi­ri­si

Ölüme bir çare arasa bilim
Ha­ki­kat or­ta­da fay­da­sız ilim
Gö­zün­den ge­çin­ce çek­ti­ği filim
Güldü geçti Eyyup diye bi­ri­si

Ruh be­den­den uçtu kazan koy­sun­lar
Te­ne­şir üs­tün­de üryan soy­sun­lar
Oku­tun sa­la­mı dost­lar duy­sun­lar
Böldü geçti Eyyup diye bi­ri­si

Ceren der; hükmü yok oğ­lun­la kızın
Mer­hu­mun kab­ri­ni de­rin­ce kazın
Mer­mer­ler üs­tü­ne bir beyit yazın
Öldü geçti Eyyup diye bi­ri­si