SİTEM

Önüme çe­kil­miş bir kara perde
Göz­le­rim men­zi­li gör­mü­yor işte
Kör, sağır, dil­si­zim düş­mü­şüm derde
Ömrüm dev­ra­nı­nı, sür­mü­yor işte

Çi­ley­le ni­kâ­hım kı­yıl­mış benim
Var­lı­ğım bir hiçe sa­yıl­mış benim
Ruhum be­de­nim­den so­yul­muş benim
Şu gön­lüm hu­zu­ra, er­mi­yor işte

Bir kez yüzüm gülse, bin kez ağ­la­rım
Sez­dir­mem el­le­re kara bağ­la­rım
Yazık boşa geçti genç­lik çağ­la­rım
Ka­de­rim ik­rar­da, dur­mu­yor işte

Gö­zü­nün önün­den geçip dur­sam da
Ba­ğır­sam ça­ğır­sam gönül kır­sam da
Onul­maz ya­ra­mı ken­dim sar­sam da
Ya­lan­dan hat­rı­mı, sor­mu­yor işte

Ne sa­ray­da Sul­tan nede bir şahım
Bir garip Ceren’im dilde ey­va­hım
Be­de­nim sağ amma ölmüş er­va­hım
Sağ be­den­ler kabre, gir­mi­yor işte...