GUR­BET

Ha­ya­tım taş dibek, şe­ma­lim nasır,
Döne döne beni ezi­yor gur­bet,
Ya­ta­ğım bir mitil, al­tım­da hasır
Uyku da rü­ya­ma sı­zı­yor gur­bet.

Dü­şer­sin gur­be­te halin mu­am­ma,
Ça­lı­şıp ka­zan­mak ze­hir­li kama,
Rız­kın­da var ise ka­rış­mam amma,
Yap­tı­ğın planı bo­zu­yor gur­bet.

Dağ­la­rı sarp kaya, yol­la­rı çetin,
San­cı­lı gün­le­ri has­re­ti metin,
Kar­nı­nı do­yu­rur bir sürü itin,
Kurt­la­ra ge­lin­ce azı­yor gur­bet.

Ben şiir ya­za­rım o anlar nesir,
Çev­re­sin gül etsen, ey­le­mez tesir,
Sa­at­ler du­ru­yor, ha­ya­lin esir,
Her aya bir asır ya­zı­yor gur­bet.

San­cı­lı hâ­lin­den aşağı inmez,
Ballı üzüm yesen içine sin­mez,
Kışı daim eser, bahar da din­mez,
Her gün yağ­mur yağsa, ya­zı­yor gur­bet.

Çi­çek­le­ri kok­maz, yüz­le­ri nur­suz,
İnsanı se­lam­sız, hal­le­ri arsız,
Ça­lış­san bey­hu­de ka­zan­cı kar­sız,
Hak­kı­nı zi­yan­la bo­zu­yor gur­bet.

Hayat gir­da­bın­da çır­pı­nıp sol­dum,
Ken­di­mi yıl­la­rın pe­şin­de bul­dum,
Dert ile yoğ­rul­dum, has­ret­le dol­dum,
Der­ma­nı bu­lun­ca se­zi­yor gur­bet.

Adımı ta­dı­mı ahımı saydı,
Ren­gi­mi ko­ku­mu te­ni­mi soydu,
Bir kuru et ile bir kemik koydu
Üs­te­lik de­ri­mi çi­zi­yor gur­bet.

Güneş uzak­lar­da ay uzak­lar­da,
Aya­ğı­mı kay­dır­dı şu kı­zak­lar­da,
Dönüp do­laş­tı­rır şu sa­zak­lar­da,
Ha­li­mi so­run­ca kı­zı­yor gur­bet.

Bu nasıl gad­dar­lık neden ve niçin,
Ya­na­rım tü­te­rim hep için için,
Beni tu­zak­la­ra dü­şür­mek için,
Önüme hen­dek­ler ka­zı­yor gur­bet