SALTANAT

İnsanlığın baş belâsı,

Sultanların rüyâsı,

Kibirlerin şâhı,

Sultaların pâdişâhı.

***

Mazlumların âhı,

Zâlimlerin silahı,

Kuzuların sessizliği,

Kölelerin desteği.

***

Saltanat sallanır,

Üflesen yıkılır,

Yeter ki irâde olsun,

Hak yerini bulur.

***

Yezit hüküm sürerken,

Hüseyin’i şehit ederken,

Saltanat vardı çöllerde,

Taş yüreklerde, kanlı ellerde.

***

Târih hep tekerrür ediyor,

İbret alınmadığı için,

Babadan oğula geçiyor,

Saltanat kutsandığı için.

***

Bir de buna din kisvesi giydirdiler,

Meyyitleşmiş beyinler eliyle,

Hamâset nutukları çektiler,

Zehirli dilleriyle.

***

Hâlbuki akıl vardı, mantık vardı,

Aklın, mantığın yoksa bile,

Kur’ân’da âyet vardı,

Ehliyet, liyâkat, şûra vardı.

***

Adâlet vardı, hakkaniyet vardı,

Tevâzu vardı, mes’ûliyet vardı,

Takvâ vardı, emniyet vardı,

Allah var, Rasûl’ü vardı.

***

Sen hâlâ saltanat diyorsun,

Çağdaş sultanları kutsuyorsun,

Kendi bindiğin dalı kesiyorsun,

Kendin edip kendin buluyorsun.

***

İdârede saltanat yetmezmiş gibi,

Dinde de saltanat istiyorsun,

Babadan oğula geçen şeyhine “sultan” diyorsun,

Söyle bana: “Sen bu beyinsizliği nasıl yapıyorsun?”...

01 Ağustos 2023

İlhan AKAR