DUMANLI  DAĞLAR

  

Karlar senin yüreğini soğutur
Ben yanarım meşe közüne dağlar
Rüzgar vurur her tarafa dağıtır
Koymaz dumanımı tozumu dağlar

İlk baharda her tarafın süslenir
Her köşede kurdun kuşun beslenir
Birçok şair omuz verip yaslanır
Çalar dertli dertli sazını dağlar

Sabah doğup ısıtınca güneşin
Nergis sümbül kekik ile tanışın
Biraz biraz haşin geçse de kışın
Doyulmaz oluyor yazınız dağlar

Ara sıra fırtınalar yaratın
Döşündeki karlarını eritin
Boz bulanık sellerini yürütün
Dağıtın tepeyi düzünü dağlar

Enginine göçerlerin göçereler
Renkli renkli çadırları acarlar
Kar karışmış soğuk suyun içerler
Yayarlar koyunu kuzuyu dağlar

Bilemiyom var mı size karışan
Size karışıp ta haddini aşan
Yüce Mevla etsin kahrı perişan
Fitne fesat yapıp gezeni dağlar

Efkarlanıp yine aldım kalemi
Yazım diye şöyle birkaç kelamı
Daha çok ta yazamıyom kalanı
Yazdım özetini özünü dağlar
.
Şahin yanar ciğerinden özünden
İçe verir duman çıkmaz közünden
Fitne ile münafıklar yüzünden
Yitirdim duygumu hazzımı dağlar

     Şahin arıkan kırık kalemim