Gündoğumundan önce yola çıkan tarım işçileri, yaklaşık 1,5 saatlik yolculuğun ardından kendilerini bekleyen yorucu ve zahmetli tarla işlerini yapıp yine yola koyularak evlerine dönüyor.
Elbistan Ovası’ndaki tarım faaliyetlerinin büyük kısmı kadın eliyle yapılıyor. Çapadan hasada kadar tarlanın her bir yerinde izi olan kadınlar, aldıkları yevmiye ile ev ekonomilerine katkı sunmaya çalışıyor.
Tarım işçilerinin bir kısmı da komşu ilçe ya da illerden geliyor. Başta Nurhak olmak üzere, Elbistan’daki tarlalara çalışmaya gelen tarım işçilerinin yorucu mesaisine, saatler süren yolculuk çilesi de ekleniyor. Nurhak’ın Tatlar Mahallesi’nden Elbistan’daki tarlalarda domates toplayan tarım işçileri de her gün 200 kilometreye yakın bir yol kat ediyor.
Sabahın ilk saatlerinde uyanan ve servislere binen işçiler tarlaya ulaşmak için en az 100 km yolculuk yapıyor. Kahvaltılarını tarla başında yapan tarım işçileri, güneşin yakıcı sıcaklığı altında çalışıyorlar. Aşırı hava sıcaklıklarında çalışan işçilerin bazıları domatesi topluyor. Diğerleri ise ayrıştırma, paketleme işinde çalışıyor. İş bölümünün ayrı ayrı olduğu arazide her bir ferdin görevi önemli ve zorlu.
Hatice Kurt adlı tarım işçisi, yol çilesinin, tarladaki çalışma kadar yorucu olduğunu dile getirdi.
Kurt, “Sabah saat 05.00 gibi kalkıp minibüslere biniyoruz. En az bir saat yolculuk yapıyoruz. Saat 07.00’de zorlu mesaimiz başlıyor. Saatlerce sıcağın altındayız. Bizleri çalışmak yormuyor. Sıcaklık yoruyor. Bide her gün gelip gittiğimiz yol yoruyor. Bazen aramızdan hastalanan, bayılanlar oluyor. Ekmeğimiz için çalışmak zorundayız” şeklinde konuştu.